А ведь хочется писать как великие. С надрывом и ИДЕЕЙ
Автор: Макс АкиньшинЖок наразырлык кагазы отирлык. Пикир саласы, ожкермен тугурлык, талшыктар птички. Веры Павловны иис су косымлысы Лопухов.
Женихан кугур омлысы йок.
- Садерелмсы, Лопухов! – скозалесермен Веры Павловны, иискермез ручка сом.
- Йок, - пергезысы Лопухов, курамы ташиктары белгиси. – Сонырлырмы шектегерлемен женинде махалля. Сон иик гурымлы ке замыслы революциарлы. Экелегент шепелден нуралы.
-Замыслы революциарлы? - кожгермек Веры Павловны.
– Замыслы революциарлы жок обегларсы жотермен экелегенти нуз. Замыслы революциарлы кожгеремли жокгерле аюдасы. Энрдрилген ауданы каласындылы курак йонда желе махалля Облонских. Веры Павловны сетерледе йом кипурнасы керсентилген. Жок времы подумасы . Шетелмен время. Жолтайдыйн подумарлы, Веры Павловны решинарлы бросменде поездасы «Москве- Чолпон Ата». Поездасы сегерменарлы станция даленырлы апоны жермен де куа. Станциасы главнырлы –ага Мерцалов гермесерле пить чай баранкасы жом.
-Хотырлы баранкасы? – сопросырда главнырлы –ага.
-Йок, моирлы милыарлы Мерцаловысы. Йокенда замыслы революциарлы экелегенти жокгерлы. –воиндарлырны Веры Павловны. И броселдерле поездасы «Москве- Чолпон ата».
-ЙОК!!! ЙОК!!- крикнулысы Мерцаловесрылы ага . Ноерды быласы познадерле.
*** Загерле уакыты кшорапда фотографийн Веры Павловне сыйн жералды газети «Олбой ийсын Москве». Кара билийны фотографийн. Кургак жерде солтанган жом.